İçindeki Öfkeyi Ne Söndürür?
Bazen için dolup taşar, kelimeler boğazında düğüm olur, susarsın… Ya da patlamaya hazır bir volkan gibi bir anda parlayıverirsin. Hepimizin içinde biriktirdiği öfke vardır ama her birimizin onu bastırma ya da dönüştürme yöntemi farklıdır. Peki senin içinde biriken o öfkeyi ne sakinleştirir?
Hadi teste!
1. Öncelikle cinsiyetini seçer misin?
2. Yaşını seçer misin?
3. Gerçekten sinirlendiğinde ilk tepkin ne olur?
4. Biri seni çok kırdığında ne yaparsın?
5. Öfkeliyken müzik dinler misin?
6. En son neye çok sinirlendin?
7. Sana göre öfke ne zaman tehlikelidir?
8. Öfke bir duygu mudur yoksa tepki mi?
9. Hangi ortam seni sakinleştirir?
10. Öfkeliyken biri sana sarılsa ne yaparsın?
Senin içindeki öfkeyi yalnızlık söndürür!
Bir öfke patlaması geldiğinde, senin tepkin diğerlerinden farklı. Kendini içine kapatıyorsun, dış dünyayı bir kenara bırakıp kendi iç dünyana dalıyorsun. Çoğu insanın aksine, öfkeni dışa vurmak yerine içinde saklıyorsun. Bu, senin sessiz bir isyanın oluyor. Sessizlik senin için bir tür sığınak, bir koruma kalkanı ve aynı zamanda bir iyileşme süreci. Sanki bir yarayı sarmak gibi, öfkeni sessizlikle sarıyorsun. Sessizliğin gücünü kullanarak, öfkenin sana zarar vermesini engelliyorsun. Belki bir deniz kenarında oturup dalgalara karışan martı seslerini dinlemek, belki de bir deftere duygularını aktarmak seni rahatlatıyor. Bu sessiz anlarda, öfkenin yerini huzur alıyor. Sessizliğin içinde bulduğun bu huzur, seni güçlü kılıyor. Sessizliğin gücünü kullanmak, herkesin başarabileceği bir şey değil. Ancak sen, bu gücü elinde tutarak, öfkenin esiri olmaktan kurtuluyorsun. Bu da seni diğerlerinden farklı ve güçlü kılıyor. Sessizliğin içinde bulduğun bu güç, seni her türlü olumsuzlukla başa çıkmak için donatıyor.
Senin içindeki öfkeyi anlaşılmak söndürür!
Öfkenin derinliklerinde, çoğunlukla 'anlaşılmamak' duygusunun gizlendiğini biliyoruz, değil mi? Bu, tüm varlığını saran bir his ve onunla başa çıkmak kolay olmuyor. Fakat bir dakika durup düşündüğünde, seni gerçekten dinleyen ve anlayan bir kişiyle sohbet ettiğinde, kalbinin ne kadar hafiflediğini fark ediyorsun. Bir nevi terapi gibi... Duygularını bastırmaktan yana olmadığını biliyoruz. Aksine, onları serbest bırakmayı tercih ediyorsun. Ancak bu, doğru kişilere, doğru zamanlarda ve doğru şekilde yapılmalı. Çünkü duygularını doğru kişilere açtığında, o öfke bulutları dağılıyor ve yerini sıcacık bir sevgiye bırakıyor. Senin için en iyi ilaç, empati ve bağ kurmak oluyor. Karşındaki kişinin duygularını anlamak, onunla aynı frekansta olmak... İşte senin öfkeni dindiren, kalbini hafifleten şey tam da bu. İçindeki öfkeyi sevgiye dönüştüren bu güçlü bağ, senin en büyük ilacın.
Senin içindeki öfkeyi sarılmak söndürür!
Bir an dur ve düşün, öfkenin en yoğun anında, belki de en çok ihtiyaç duyduğun şey, sıcak bir omza yaslanmak, sevgi dolu bir bakış ya da ilgi dolu bir söz olabilir. Birinin sana dokunduğu o an, içindeki lavları soğutan bir rüzgar gibi, öfkenin alevlerini yavaş yavaş söndürüyor. Bu dokunuş, belki de bir elin omzunda hissedilen hafif bir baskı, belki de sıcak bir kucaklaşma olabilir. Bir de sözler var tabii ki... Sıcak bir söz, içten bir gülümseme, hepsi öfkenin panzehiri olabilir. Duygusal bir yangın gibi görünen öfkenin altında, aslında sevgiye ve ilgiye olan derin açlığın yattığını hiç düşündün mü? Birisi sana nazikçe dokunduğunda, sıcak bir söz söylediğinde ya da içten bir gülümsemeyle baktığında, belki de aslında öfkenin altında yatan sevgi açlığını doyuruyor. Bu nedenle, öfkenin en yoğun anında bile, belki de en çok ihtiyaç duyduğun şey, biraz sevgi, biraz ilgi ve biraz da anlayış olabilir.
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Test
Gündem
Magazin
Video
İlginizi çekebilir:
Ona Özlemin Ne Zaman Son Bulacak?
Olumsuz Düşüncelerinle Başa Çıkabiliyor musun?
Senin Kalbin Ne Kadar Yorgun?
Yorum Yazın