Yaparım/Yapmam Testine Göre Gizli Narsist misin?
Kendini fazlasıyla seviyor olabilirsin… ama biraz fazla mı seviyorsun?
Her şey senin etrafında dönmeli mi? Yoksa sadece kendine güvenin tam ve bu da insanlara biraz fazla mı geliyor?
Yaparım/Yapmam Testine Göre Gizli Narsist misin?
Haydiiii!
1. Bir ortamda benim hakkımda konuşulacak konular aç
2. Başkalarının beni beğenmesi için sık sık kendimi öne çıkarırım.
3. Eleştiri aldığımda bunu hemen hazmedemem ve karşılık veririm.
4. İnsanların dikkatini çekmek için bazen abartılı hikayeler anlatırım.
5. Herkesten daha başarılı olmak için çok çalışmıyormuş gibi gözüküp gizli gizli çalışırım.
6. Başkalarının başarısını kıskanırım.
7. İltifat edilmesi için genellikle nasıl gözüktüğümü sorarım.
8. Bir başkası acı yaşanırken, yaşadığım daha kötü olaylardan bahsederim.
9. Okulda veya iş yerinde birilerinin övülmemesi için başarılını görmezden gelirim.
10. Son olarak ilişkilerde sıkılırsam direkt ben ayrılırım.
Senin içinde gizli bir narsist var!
Belki de farkında bile değilsin… Ama zaman zaman kendi değerini başkalarının onayıyla ölçtüğün, takdir edilmediğinde içten içe kırıldığın oluyor. Herkes seni beğensin, seni konuşsun, seni fark etsin istiyorsun. Dışarıdan bakıldığında alçakgönüllü ve sakin görünsen de, derinlerde bir yerde ilgiye, hayranlığa ve beğenilmeye karşı büyük bir açlık taşıyorsun. Bu, gösterişli bir narsisizm değil. Sessiz, ince, hatta gizemli bir narsisizm… Yaptığın iyiliklerde bile bir iz bırakmak, 'O bunu yaptı' dedirtmek istiyorsun. Çünkü içinde bir ses hep şunu fısıldıyor: “Fark edilmeliyim. Özelim. Beni herkes bilmeli.” Bazen başkalarının başarılarına imrenerek bakıyor, kendini onların yerine koyuyorsun. Başarılarını küçümsemiyor gibi görünsen de, içten içe 'Ben daha iyisini yapardım' diyorsun. Çünkü senin içinde, sahne ışıklarının altında olmayı arzulayan bir taraf var.
Senin için gizli bir narsist yok!
Senin içinde parlamaya hevesli, sürekli alkış bekleyen gizli bir ego saklı değil. Başkalarının onayına muhtaç yaşamıyorsun. İlgi odağı olmak gibi bir derdin yok; sen kendi sessizliğinde güçlüsün. Övgüyle beslenen bir benlik yerine, iç huzuruyla dengede kalmayı tercih ediyorsun. Yaptığın iyiliklerin ardından bir aferin beklemiyorsun. Hatta çoğu zaman yaptıkların fark edilmesin bile istiyorsun çünkü senin için esas olan, görünmek değil, anlamlı olmak. Sessizce geçiyorsun hayatlardan, ama bıraktığın iz hep derin oluyor. Kendini başkalarıyla kıyaslamak gibi bir alışkanlığın da yok. Ne başarıya tapıyorsun, ne sahneye çıkmak istiyorsun. Sen kendini başkalarının gözlerinde aramıyorsun; sen kendini zaten tanıyorsun. Ve bu, seni nadir bulunan bir dengeye taşıyor.
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Yorum Yazın