İntihar Girişiminin Ardından Akıl Hastanesinde Ruhunun Karanlıklarını Fotoğraflayan Sanatçı

26.12.2016 - 01:24

Laura Hospes yaşadığı ruhsal buhranın ardından intihar girişiminde bulunan bir fotoğrafçı. Bu girişimin sonrasında sinir hastalıkları hastanesinde geçirdiği karanlık günleri ise bir fotoğraf projesine dönüştürmüş durumda...

İçeriğin Devamı Aşağıda chevron-right-grey

Reklam

1. 20 yaşındaydım, fotoğrafçılık okuyordum ve başkalarına göre hayatı dolu dolu yaşıyordum.

İçeriğin Devamı Aşağıda chevron-right-grey

Reklam

2. Fakat gerçek ben, hayatını sonlandırmayı ve kafasının içindeki savaşı sona erdirmeyi planlıyordu.

3. Yeme bozukluğuna sahiptim ve ruh sağlığım çok kötüydü.

4. Bir çarşamba günü, kedimle vedalaştım ve sonsuza dek uykuya daldım. (Daldığımı sandım).

5. Ardından gözlerimi hastanede açtım. 1 günlük fiziksel tedavinin ardından psikiyatri kliniğine nakledildim.

İçeriğin Devamı Aşağıda chevron-right-grey

Reklam

6. Psikiyatri hastanesindeki ilk günümde, hastaneye yatmamın öncesinde de kendimi yalnız, çaresiz veya sinirli hissettiğimde yaptığım gibi kendi portremi çektim.

7. Ardından kısa bir rahatlama hissettim.

8. Böylece bu kötü hâlimi fotoğraflamaya başladım. Bu başa çıkamadığım tüm o duygularla mücadele etmemde bana yardımcı oldu.

9. Kendimi ifâde etmezsem gerçekten infilak edecekmişim gibi hissediyordum. Fotoğraf makinesi bu anlamda hayatımı kurtardı.

10. Daha sonra hikâyemi ve ardındaki fotoğrafları paylaşmaya başladım.

İçeriğin Devamı Aşağıda chevron-right-grey

Reklam

11. Hikâyemi paylaşmam ailemi memnun etti.

12. Çünkü böylelikle duygu durumumu takip edebileceklerini ve ihtiyacım olduğunda yanımda olabileceklerini belirttiler.

13. Aynı zamanda, bir psikiyatri hastanesinin kapalı kapılarının ardında ne olduğunu bilmeyen insanların, oradaki hastaların taşıdığı korku ve acıyı görmelerini de istiyorum.

14. Psikiyatri hastanesindeki insanlar deli değil, kendilerini deli olmak üzereymiş gibi hisseden insanlar.

15. Ve bu his en kötü hislerden biri...

İçeriğin Devamı Aşağıda chevron-right-grey

Reklam

16. Umarım bu projem birçok insana ulaşır.

17.

18.

19.

20.

İçeriğin Devamı Aşağıda chevron-right-grey

Reklam

21.

22.

23. Özellikle de yalnız olmadıklarını bilmeleri gereken insanlara...

Sanatçının işlerinden daha fazla örnek görmek isterseniz kişisel web sitesine ya da Facebook sayfasına göz gezdirebilirsiniz.

Yorumlar ve Emojiler Aşağıda chevron-right-grey

Reklam

Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!

Hacettepe Üniversitesi'nde Türk Dili ve Edebiyatı ve Felsefe eğitimi aldı. Aynı üniversitede felsefe yüksek lisansı yaptı. Tezinde dijital gözetim mekanizmalarının etik boyutunu inceledi. Başarısız bir girişimcilik deneyimi oldu. Teknoloji felsefesi ve etiği, yapay zekâ felsefesi, İnternet ve yeni medya çalışmaları, veri ve etki gazeteciliği, startuplar ve sosyal girişimcilik ilgi alanları. Bunlar dışında kitaplar, filmler ve seyahat etmek zamansız tutkuları... Gelin muhabbet edelim: https://twitter.com/kendiniarayan https://www.instagram.com/tanerbayram06/

Tüm içerikleri

1. 20 yaşındaydım, fotoğrafçılık okuyordum ve başkalarına göre hayatı dolu dolu yaşıyordum.

2. Fakat gerçek ben, hayatını sonlandırmayı ve kafasının içindeki savaşı sona erdirmeyi planlıyordu.

3. Yeme bozukluğuna sahiptim ve ruh sağlığım çok kötüydü.

4. Bir çarşamba günü, kedimle vedalaştım ve sonsuza dek uykuya daldım. (Daldığımı sandım).

5. Ardından gözlerimi hastanede açtım. 1 günlük fiziksel tedavinin ardından psikiyatri kliniğine nakledildim.

6. Psikiyatri hastanesindeki ilk günümde, hastaneye yatmamın öncesinde de kendimi yalnız, çaresiz veya sinirli hissettiğimde yaptığım gibi kendi portremi çektim.

7. Ardından kısa bir rahatlama hissettim.

8. Böylece bu kötü hâlimi fotoğraflamaya başladım. Bu başa çıkamadığım tüm o duygularla mücadele etmemde bana yardımcı oldu.

9. Kendimi ifâde etmezsem gerçekten infilak edecekmişim gibi hissediyordum. Fotoğraf makinesi bu anlamda hayatımı kurtardı.

10. Daha sonra hikâyemi ve ardındaki fotoğrafları paylaşmaya başladım.

11. Hikâyemi paylaşmam ailemi memnun etti.

12. Çünkü böylelikle duygu durumumu takip edebileceklerini ve ihtiyacım olduğunda yanımda olabileceklerini belirttiler.

13. Aynı zamanda, bir psikiyatri hastanesinin kapalı kapılarının ardında ne olduğunu bilmeyen insanların, oradaki hastaların taşıdığı korku ve acıyı görmelerini de istiyorum.

14. Psikiyatri hastanesindeki insanlar deli değil, kendilerini deli olmak üzereymiş gibi hisseden insanlar.

15. Ve bu his en kötü hislerden biri...

16. Umarım bu projem birçok insana ulaşır.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23. Özellikle de yalnız olmadıklarını bilmeleri gereken insanlara...

Yorum Yazın