Levent Uysal Yazio: Çocuklarımızı Geleceğe Nasıl Hazırlarız?
Nişantaşı Üniversitesi’nde arkadaşlarıma hep şunu anlatırım. Öğrenmek, merak etmekle başlar. Eğer merak yoksa hiçbir şekilde öğrenemezsiniz. Merak edip, araştırma özelliğini arttırmak gerek. Soru sormayı öğrenmeli, soru sormaktan korkmamalıyız. Bilmemekten korkmamalıyız, soru sormaktan çekinmemeliyiz. Örneğin, bir hocamız şirketlerin anonim şirket haline getirilmesi ile ilgili bir ders verecek bir sonraki hafta. Tabii ki, her türlü kaynağı sunuyor. Hazırlanıp gelin diyor. Ancak öğrenciler hazırlanmıyor. Sonraki hafta geliyor, hoca: ben bunu biliyorum, siz ne öğrenmek istiyorsunuz? Bizler, ne öğrenmek istediğini bilen, öğrenmek isteyen, bu bilgileri ne şekilde kalıcı hale getireceğini bilen bireyler yetiştirmeye çalışıyoruz. Deneyimleyerek öğrenme tek gerçek gibi duruyor. Gençler, bu şekilde derse katılımcı oluyor, kendi öğrenmek istediğini, kendi öğrenme yöntemiyle öğreniyor. Bununla birlikte, evet çocuk bir anonim şirket kurmayı öğrendi. Ama hayalindekini kurmayı nasıl öğrenecek? – kişiye, hayal kurmayı da öğretmeliyiz ve hayallerini geliştirebilecekleri alanı tanımalıyız. Artık sosyal alanınız, networkünüz fazlaysa ve güvenilirseniz markalaşabiliyorsunuz. Yalnızca ezber bilgi yetmiyor. Diplomalar yetmiyor. Aritmetik düşünme ve yabancı dil ile birleştirdiğimizde: mezunlar, profesyonel çalışabilir, akademisyen olabilir, girişimci olabilir. Ben mesela kızımla ilgili şöyle bir çalışma yapıyorum. Günde bir saat ona kitap okuyorum, her 5 dakikada bir de okuduklarımla ilgili bir soru soruyorum. Zaman zaman da ben ona diyorum, “Şimdi sen bir soru sor.” Bu şekilde ona soru sormayı öğretiyoruz. Kitap bittikten sonra da sen karakter olsaydın, (pasta yapan bir ana karakter var diyelim) nasıl pasta yapardın. Diyelim ki çikolatalı diyor, sonrasında mutfağa gidip pasta yapıyoruz. İşte bu, temel bir eğitim modeli. Bunları bir de dil ile birleştirmek gerek, yoksa global olamaz, dünyanın sorunlarını çözemez, dünyaya değer katamazsın.
