Alacakaranlık Ülkenin Beyaz Gömlekli Barış Elçisi
80’lerin sonu ya da 90’lı yılların başları olmalı. Evde herkes uyumaya çekilmiş, ben yeşil kadife kaplı divanda kitabıma dalmışım. Açık kalmış televizyonda daha önce hiç duymadığım, içinde özgürlük geçen, sözleri şiir gibi bir şarkı çalmaya başlıyor. Kafamı kaldırıyorum; beyaz gömlekli, siyah pantolonlu bir adam, bacağı ile tempo tutarak söylüyor şarkıyı:Okulda defterime, sırama ağaçlara, yazarım adını,Okunmuş yapraklara, bembeyaz sayfalara yazarım adını,Yaldızlı imgelere, toplara tüfeklere, kralların tacına,En güzel gecelere, günün ak ekmeğine, yazarım adını,Tarlalara ve ufka, kuşların kanadına,Gölgede değirmene yazarım.Uyanmış patikaya, serilip giden yola,Hınca hınç meydanlara adını, ey özgürlük…(Ada, 1983)