Nabızlar Yükselecek! Son Yılların En İyi Korku Filmlerinden Yüksek Puanlı 15 Öneri
Son yıllarda çekilmiş en iyi korku filmlerinden bir listeyle karşınızdayız! Hatta biraz daha spesifik davranarak listemizi son 2022-2024 yılları ile sınırlandırdık. Siz de korku filmi tutkunuysanız listemize göz atmanızda fayda var. Nabızlar epey yükselecek sonra uyarmadı demeyin…
Hazırsanız tüyler ürpertici bir maceraya ışınlanıyoruz!
Speak No Evil (2022)

Bir çift tatilde tanıştıkları başka bir aileyi kırsaldaki evlerine ziyarete gider ve giderek artan bir tedirginliğin içine sürüklenir. Film, “ayıp olmasın” diye sınır koyamamanın nasıl tehlikeli olabileceğini sert biçimde gösterir. Ev sahibi çiftin küçük nezaketsizlikleri zamanla baskıya, manipülasyona ve gizlenen şiddete dönüşür. Gerilim ağır ağır örülür; gündelik ayrıntılarla başlayan huzursuzluk, geri dönülmez bir karanlığa evrilir. Son bölümdeki acımasızlık, izleyicide güçlü bir sarsıntı bırakır. Bu nedenle yapıt, insan doğasının karanlık yanını soğukkanlı bir mercekle inceler.
The Menu (2022)

Seçkin bir adadaki akşam yemeği, görkemli sunumların altında sınıf düzeni ve beğeni kültürüne dair acımasız bir hicve dönüşür. Şefin titizlikle hazırladığı her tabak, konukların iki yüzlülüğünü ve boşluğunu açığa çıkaran bir oyuna hizmet eder. Mekanın kusursuz düzeni, karakterlerin iç dünyasındaki çürüme ile keskin bir karşıtlık kurar. Öykü ilerledikçe tüketen ile üreten arasındaki güç ilişkisi daha çıplak biçimde görünür. Film, zevkin de bir gösteri aracına dönüşmesini alaycı bir dille anlatır.
Pearl (2022)

Bir çiftlikte sıkışıp kalmış genç kadın, sahneye çıkma arzusunu gerçekleştirmek için her şeyi göze alır. Salgın günlerinin kasveti ve aile içi baskı, karakterin içindeki taşkın istekleri daha da kışkırtır. Renkli ve parlak görüntüler, kahramanın giderek kararan ruh haliyle çarpıcı bir tezat kurar. Film, hayranlık duyulan bir dünyanın kapıları açılmadığında hırsın nasıl yıkıma dönüştüğünü gösterir. Uzayan itiraf anları, suçluluk ve özlem duygusunu ağır ağır yüzeye çıkarır.
Barbarian (2022)

Gece vakti kiralanan bir evin iki kişi tarafından aynı anda tutulması, beklenmedik bir kabusun başlangıcı olur. Şehrin çürümüş bir bölgesindeki ev, güven duygusunu adım adım eriten bir labirente dönüşür. Film sık sık yön değiştirir; izleyici, tehlikenin kaynağına ilişkin yargılarını sürekli gözden geçirmek zorunda kalır. Gündelik kaygılar, yerin altından yükselen ürpertiyle birleşir. Sonuçta filmde, merak ile sağduyu arasındaki ince çizgi korkutucu biçimde hatırlatılır.
Talk to Me (2023)

Gençlerin elden ele dolaşan porselen bir el ile yaptıkları çağrı oyunu, denetimi hızla aşan bir tehlikeye dönüşür. Kayıp duygusu ve yas, karakterlerin sınırları zorlamasına yol açar. Görünür olmak ve dayanışma arayışı, yanlış seçimlerle yerini pişmanlığa bırakır. Film, ergenlik sancısını ve arkadaş baskısını sert bir korku öyküsüne yedirir. Gerilim, kısa sürede yıkıcı sonuçlara varan bir zincirleme etki yaratır. Böylece yapıt, eğlence ile sorumluluk arasındaki çizgiyi acı biçimde sorgular.
Late Night with the Devil (2023)

Yetmişli yıllarda geçen bir gece programının canlı yayını, reyting uğruna giderek daha tehlikeli bir gösteriye dönüşür. Programcının hırsı, stüdyo içindeki herkesin kaderini belirleyen riskli bir deneye kapı açar. Film, eski televizyon dünyasının parıltılı yüzeyini kazıyıp altında yatan çıkar hesaplarını sergiler. Sonunda ekranın büyüsü, hakikatle oyun oynamanın bedelini hatırlatır.
When Evil Lurks (2023)

Kırsalda başlayan şeytani hikaye, iki kardeşi istemeden büyük bir yıkımın içine çeker. Şiddetin açık seçik gösterimi, çaresizlik duygusunu daha da ağırlaştırır. Yolda karşılaşılan insanlar, korkunun yayılışını ve aklın nasıl dağıldığını gösterir. Film, sürprizleri saklamadan, son ana dek diken üstünde tutar.
Evil Dead Rise (2023)

Bir apartmanda geçen öykü, iki kız kardeşin kopmuş bağlarını kanlı bir sınavdan geçirir. Dar koridorlar ve kapalı kat planı, kaçışı zorlaştırıp gerilimi yükseltir. Eski kitaptan taşan kötülük, aileyi parça parça savururken film acımasız görüntülerden kaçınmaz. Bazı sahneler, evin içindeki eşyaları bile tehditkar kılar.
Alien: Romulus (2024)

Öykü, serinin ilk iki filmi Yaratık ve Yaratık 2’deki olayların arasına yerleşir ve ölüm kalım kavgasını yeniden kurar. Gençlerin kaçış umudu, evrenin en korkunç yaşam formunda hapsolmaları işlenir. Şirket düzeninin hoyratlığı, insanları tehlikenin kucağına iten asıl güç olarak öne çıkar. Dar koridorlar soluk soluğa ilerleyen bir art arda felaketler dizisi yaratır.
The Substance (2024)

Gözden düşürülen bir yıldız, gençlik ve kusursuzluk vaat eden gizli bir yönteme başvurur; bunun bedeli, kimliğin ikiye bölünmesidir. Yaş ayrımcılığı ve beden baskısı, karakterin kendi kendine yönelttiği öfkeyi büyütür. Öykü, güzellik saplantısının nasıl bir sömürü döngüsüne dönüştüğünü kanlı ve gürültülü imgelerle anlatır. İki benlik arasındaki çekişme, başarı arzusunun insanı nasıl kemirdiğini görünür kılar. Film, toplumun dayattığı ölçülere uyma isteğinin kişiyi nasıl yok ettiğini acımasızca resmeder.
Oddity (2024)

Genç bir kadının öldürülmesinden sonra, görme engelli ikiz kız kardeşi geride kalan sırların peşine düşer. Eski taş ev, sessizce büyüyen bir tuzak gibi çalışır; her oda yeni bir ipucu ya da ürperti taşır. Tahta manken, hem eşya hem de tanık gibi davranarak öyküde belirleyici bir rol üstlenir. Film, insan eliyle işlenen kötülük ile doğaüstü hesaplaşmayı iç içe geçirir. Büyük gösterişe kaçmadan, küçük ayrıntılarla tedirginlik kurar. Böylece intikam ve vicdan temasını sade ama etkili bir korku masalına dönüştürür.
Terrifier 3 (2024)

Katil palyaço geri döner ve bu kez kış süsleriyle dolu bir gecede dehşeti tırmandırır. Öykü basit ilerler; asıl vurgu, yaratıcı ve sınır zorlayan şiddet bölümlerindedir. Bazı eleştiriler, uzun süre ve dağınık yapıdan söz etse de film akılda kalan görüntüler üretir. Noel simgelerinin kana bulanan hali, cüretkar bir karşıtlık yaratır. Sessiz, alaycı yüz ifadeleri, karakteri her sahnede daha tehditkar kılar.
Longlegs (2024)

Genç bir ajan, yıllara yayılan cinayetleri çözerken kötülüğün izinin sanıldığından derine indiğini görür. Film, ağır bir hava ve rahatsız edici ses düzeniyle izleyiciyi kıstırır. Katilin yüzü ve davranışları, gerçek ile kabus arasındaki çizgiyi silikleştirir. Anlatı, soruşturma yapısını korurken şeytani bir arka planı adım adım açar.
The First Omen (2024)

Roma’daki bir manastıra gelen genç kadın, bir çocuğun doğumuna uzanan karanlık bir düzeni keşfeder. Film, yetimhane ve kilise koridorlarını soğuk bir kabuk gibi kullanır; adım başı artan baskı nefesi daraltır. Beden üzerinden kurulan denetim, inançla karışıp sarsıcı doğum imgelerine uzanır.
A Quiet Place: Day One (2024)

Kıyametin ilk gününde, gürültüsüyle ünlü bir kent bir anda susmak zorunda kalır. Ölümcül yaratıklardan saklanan bir kadın, anlık dostluklar ve küçük amaçlarla hayata tutunur. Kentin çöküşü, büyük patlamalardan çok insan yüzlerindeki sessiz kaygıyla anlatılır. Kedinin varlığı, umudu ve yolu kuran sıcak bir işaret gibi çalışır.
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Yorum Yazın
Beni türk korku filmleri daha etkiliyor özellikle Dabbe 4'ü izledikten sonra baya etkisinde kalmıştım. Yabancı korku filmleri komik geliyor nedense bana.
Gerald'ın Oyunu ve Yokoluş'un korku ile alakası yok gerilim olabilir en fazla...
Derin Dehşet gerçek bir olaydan ilham alınmış bir film. Orijinalinde gençlerin hiç biri kurtulamıyor. Korkudan daha çok gerilim hissediyorsunuz. The Visit'te... Devamını Gör