Ruh Kanunu: İçsel Yolculuk ve Bilinç Üzerine
İnsanı insan yapan, görünmeyen ve sınırsız bir boyuta bağlı bir gerçekliktir: ruh. Ruh, yalnızca bedeni ayakta tutan bir unsur değildir; o, şuur sahibi, hayatı yöneten ve evrensel düzenin tecellisi olan bir varlıktır. Kur’ân’da ifade edildiği gibi, “Kulir ruhu min emri rabbi” — ruh, Rabbimizin emrinden, İlahi Emir’den gelir. Buradaki “emir” yalnızca bir talimat değildir; ruhun kaynağının emir âlemi oluşudur, yani varlıkların düzenlendiği bilinçli bir kanun. Tıpkı kalbin bedenin işleyişini idare etmesi ve diğer organların da bu düzen içinde var olması gibi ruh da âlemlerin merkezinden gelen bir düzenle varlığını sürdürür.
Ruh, diğer tabiat kanunlarından farklı olarak hem şuur sahibidir hem de bağımsız bir varlığa sahiptir.
Örneğin bir ağacın büyüme kanunu yalnızca o ağaç için geçerli ve ağaç öldüğünde son bulurken ruh, bedeni terk ettiğinde dahi varlığını sürdürür; kabirde, mahşerde ve sonsuzlukta farklı bir elbise giyer. Ruhun hayatı, fiziksel tahrip ve yok oluşa maruz değildir. Basitliği ve vahdeti, onu dağılıp parçalanmaktan korur. Bir ampulün ışığı enerji kaynağıyla kaimdir; ruh ise her ne kadar bedene bağlı olsa da kendi başına da hayat sahibidir ve ışığını daim kılar.
Ruh, gelişime ve külliyete açık, içsel bir potansiyele sahiptir. Bir çekirdeğin uygun koşullarda ağaca dönüşmesi gibi, ruh da doğru yönlendirildiğinde ilmî, irfânî ve manevi boyutlarda büyür. Sevgi, korku, irade, merak ve hayal gibi içsel deneyimlerimiz ruhun sermayesidir. Bu sermaye yerinde kullanıldığında bireyin ruhani yükselişini, bilincinin derinleşmesini ve içsel özgürlüğünü besler. Ruhun farkındalığı, dünyayı yalnızca bir sahne olarak görüp maddi sınırlardan öte bir külliyete erişmemizi sağlar.
Ruhun vahid ve bütüncül yapısı, onu tahripten korur. Bedensel organlar geçici ve bağımsız olabiliyorken ruhtaki unsurlar bir bütündür ve dağılmaz. Akıl, hafıza, irade ve sevgi; hepsi ayrılmaz bir bütün olarak varlığını sürdürür. Bu, insanın içsel özgürlüğünün ve bilinç kapasitesinin temelidir. Ölüm, ruh için bir son değil, geçici bir elbise değişimidir; ruh, özelliklerini kaybetmeden farklı bir âlemde varlığını sürdürür.
Modern psikoloji perspektifinden ruh, bilinçli karar almanın, farkındalığın ve içsel deneyimlerin kaynağıdır.
İçsel dünyamız, dışsal âlemin geçici ve değişken unsurlarından bir yönüyle bağımsızdır. Tıpkı ruhun bedeni terk ettiğinde yok olmaması gibi bilinç de zaman ve mekânın ötesinde bir süreklilik taşır. Görünmez olsa da ruh, her an faaliyetlerimizde, kararlarımızda ve varoluşumuzda aslında kendisini gösterir. Her duygu, düşünce ve farkındalık anı, ruhun gelişimine hizmet eden bir araçtır; yanlış kullanımı ise geri dönüşsüz kayıplara yol açabilir. Bu nedenle ruhun kullanımı, disiplin ve farkındalık gerektirir.
Ruh kanunu, diğer tabiat kanunlarıyla benzerlik taşır; yerçekimi, ağacın büyüme kanunu veya güneşin cazibesi gibi ruhun düzeni de emir âleminden gelir ancak ruh kanunu, fiziksel bir varlığa bağlı olmayan, şuur ve hayat sahibi bir kanundur. Ruh kanunu bize şunu öğretir: İçsel farkındalık, bilinçli yaşam ve ruhani disiplin, insanı bedensel varlığın ötesine taşır. Ruh, basit ve vahid yapısıyla tahripten uzak, daimi bir rehberdir. Onu doğru kullanmak, hem kendi varlığımızı hem de evrensel düzeni anlamamıza, içsel özgürlüğümüzü keşfetmemize ve bilinçli bir hayat sürmemize olanak tanır.
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Test
Gündem
Magazin
Video
