Ruh-Zihin-Beden: Ümit Kalko'nun Eğitim Vizyonu
Eğitim, bir tohumun toprağa kök salması gibi, sessiz bir mucizedir; ama o tohumun yeşermesi için gereken, sadece su ve güneş değil, ruhun fısıltısı, zihnin ateşidir ve bedenin ritmidir. İnsan ritmin yansımasıdır aslında… Bu yılki SES sempozyumunda, 'Sürdürülebilir Eğitim İçin Bütünsellik: Ruh, Zihin, Beden' teması, işte bu mucizeyi çağırıyor: Birlikte dokunulan bir halı gibi, her ipliğin diğerine sarıldığı, ayrılığın unuttuğu bir bütünlük. Ve bu sohbetin ortasında, Ümit Kalko duruyor – bir vizyon mimarı, eğitim ufuklarında yelken açan bir kaptan. Onun sözleri, rüzgârın dalları okşayışı gibi hafif ama köklü; kırsal toprağın bereketinden dijital denizin dalgalarına, umudun dirençli köklerinden sanatın renkli kanatlarına uzanıyor. Kalko'nun gözünden, eğitim bir köprü: KKTC'nin mavi ufuklarından 74 ilin yeşil kampüslerine, Z kuşağının ekranlı yalnızlığından öğretmenin içsel bahçesine.
Ümit Kalko ile gerçekleştirdiğimiz röportaj, o köprünün taşlarını döşüyor.
Okudukça her satırda kendi ruhunuzun yankısını duyacaksınız.
Ümit Kalko Röportajı 👇
SES’te bu sene tema: “Sürdürülebilir Eğitim İçin Bütünsellik: Ruh, Zihin, Beden.” Bu birliktelik içinde görüşünüz ne?
Bütünsellik aslında evrenin doğal yasasıdır. İnsan ruhu, zihni ve bedeni bir uyum içinde çalıştığında; öğrenme, üretme ve dönüştürme kapasitesi en yüksek seviyeye ulaşır. Eğitimde sürdürülebilirlik, bu üç unsuru dengede tutabilmekten geçiyor. Eğitim kurumlarımızda da akademik başarı kadar duygusal dayanıklılığı, zihinsel farkındalığı ve fiziksel sağlığı güçlendiren bütünsel bir gelişim modelini önemsiyoruz. Çünkü sağlıklı birey, bilinçli toplumun temeli demektir.
SES’in bu sene 3.sü, toplamda ise 5.si yapılıyor. Eğitim için “bir arada olmak fikrine” ne diyorsunuz? Bu bize ne kazandırır?
Birliktelik, eğitimin geleceğini inşa etmenin en güçlü aracıdır. Farklı şehirlerden, disiplinlerden ve yaşamlardan gelen eğitimcilerin, sanatçıların ve düşünürlerin aynı platformda buluşması; deneyim paylaşımını, ortak aklı ve yenilikçiliği artırır. Bizim en büyük gücümüz bireysel değil, kolektif üretimdir. Bu tür sempozyumlar da tam olarak bu sinerjiyi yaratıyor.
Gelecek sene “SES”te hangi temayı önerirdiniz?
Bir sonraki tema olarak “Eğitimde Umut ve Direnç” kavramını öneririm. Dünyanın hızla değiştiği bir dönemde çocuklara ve öğretmenlere kazandırmamız gereken en önemli beceri, zorluklar karşısında yeniden ayağa kalkabilme gücüdür. Umut, sürdürülebilirliğin duygusal yakıtıdır.
“Ruh – Zihin – Beden” temasını eğitim kurumlarınızdaki müfredata nasıl entegre ediyorsunuz?
Eğitim kurumlarımızda öğrencilerin sadece bilişsel değil, duygusal ve fiziksel kapasitelerini de geliştiren bir yapı kurmaya çalışıyoruz. Mindfulness, nefes egzersizleri, sanat temelli atölyeler ve sporla bütünleştirilmiş akademik programlar bu dengenin parçaları. Amaç; öğrencinin içsel farkındalığını artırmak ve ruhsal dayanıklılığını desteklemek.
Sürdürülebilir başarıyı kırsal bölgelerde de yaygınlaştırmak için nasıl bir model önerirsiniz? ‘Yeşil kampüs’ fikrine bakışınız nedir?
Kırsal bölgelerde fırsat eşitliğini artırmak, eğitimin sürdürülebilirliğinin en kritik unsurlarından biri. Bu nedenle dijital altyapıyı güçlendiren, yenilenebilir enerjiyle çalışan, çevreye duyarlı “yeşil kampüs” modellerinin yaygınlaştırılması gerekiyor. Ben eğitimi, doğayla bağını koparmadan modernize etme fikrini önemsiyorum. Öğrenciler doğanın içinde, onun bir parçası olarak öğrenmeli.
KKTC–Türkiye eğitim köprüsünü nasıl güçlendirmeyi planlıyorsunuz? “Kıbrıs değişim bursu” modeli fikriniz nedir?
Türkiye ve KKTC arasında güçlü bir eğitim köprüsü kurmak, kültürel ve akademik anlamda büyük bir kazanım olur. Dijital kampüsler ve ortak sanal ders platformlarıyla iki ülkenin öğrencilerini aynı sınıfta buluşturmak mümkün. Bir değişim bursu modeli tasarlayacak olsam; sadece akademik başarıyı değil, sosyal sorumluluk bilinci ve gönüllülük faaliyetlerini de değerlendirmeye alırdım.
74 ildeki okul ağı ve sürdürülebilir okul mimarisi hakkında ne düşünüyorsunuz?
Yeni nesil eğitim yapılarının çevreyle uyumlu olması gerektiğine inanıyorum. Güneş panelleri, enerji tasarruflu sistemler, su geri dönüşüm altyapısı gibi çevreci uygulamaları eğitim kurumlarımızda standart hâle getirmek istiyoruz. Bu dönüşüm sürecine velileri de dâhil ediyoruz. Çünkü sürdürülebilirlik sadece bir mimari değil, bir yaşam kültürüdür.
Özel okul reformu ve eğitimde fırsat eşitliği için nasıl bir vizyon benimsiyorsunuz?
Eğitimde reform, kamu ve özel sektörün ortak akılla çalışmasıyla mümkün. Yapay zekâ destekli analiz sistemleriyle öğrencilerin öğrenme süreçlerini daha yakından takip etmek, bireysel destek planlarını güçlendirmek gerekiyor. Ben “veriye dayalı adalet” anlayışını eğitimde çok kıymetli buluyorum. Her çocuğun potansiyeline ulaşabilmesi için eşit erişim şart.
Z kuşağının dijital tükenmişliği için nasıl bir çözüm üretirdiniz?
Yeni nesil öğrenciler bilgiye çok hızlı ulaşıyor ama aynı hızda yoruluyor. Bu nedenle eğitim kurumlarımızda “ekran detoksu” programları ve dijital denge eğitimleri uygulanmalı. Teknoloji doğru kullanıldığında bir fırsat, yanlış kullanıldığında bir yük haline geliyor. Biz, teknolojiyi insanın hizmetinde tutan bir dijital denge kültürünü geliştirmek zorundayız.
Türk eğitimini küresel vatandaşlığa taşırken hangi milli değeri merkeze alırdınız?
Küresel vatandaşlık, evrensel değerlere açık ama kendi kimliğinin farkında bireyler yetiştirmeyi gerektirir. Ben bu noktada insan odaklı, akıl ve vicdan temelli bir eğitim anlayışını merkeze alırım. Milli değerlerimizi evrensel sorumluluk bilinciyle buluşturmak; öğrencilerimize hem ait olma duygusunu hem de dünya vatandaşı olmanın bilincini kazandırır. Köklerimizden aldığımız güçle evrensel ufka yürüyen bir eğitim modeli, geleceğe en güçlü mirastır.
Öğretmenlere yönelik bütünsel koçluk modeliniz nasıl olurdu?
Bir öğretmenin iyi oluş hali, doğrudan öğrencinin gelişimini etkiler. Bu nedenle öğretmenlerin stres yönetimi, nefes ve farkındalık eğitimleri alması gerektiğine inanıyorum. İlk odak noktası “kendini tanıma” olmalı. Öğretmen kendini iyi hissettiğinde, sınıfın enerjisi değişir; öğrenme kalitesi yükselir.
Özel okulculuğun sosyal etki yatırımı modeline geçişi hakkında ne düşünüyorsunuz?
Eğitim sektörü artık sadece ekonomik bir alan değil, toplumsal bir yatırım alanıdır. Özel kurumların dezavantajlı öğrencilere destek olacağı bir “Eğitim Fonu” kurulması gerektiğini düşünüyorum. Bu fonun sürdürülebilirliği, iş dünyası ve sivil toplumun ortak katkısıyla sağlanabilir. Sosyal etkiyi büyütmek, eğitimin en önemli sorumluluk alanıdır.
Sanatı eğitime entegre etme vizyonunuz nedir?
Sanat, eğitimin ruhudur. Öğrencilerin duygusal zekâsını, empatisini ve yaratıcılığını geliştirir. Eğitim kurumlarımızda sanatla bilimi, teknolojiyle estetiği birleştiren projeler yürütüyoruz. “Sanat-STEM köprüsü” gibi uygulamalarla öğrencilerin yaratıcılıklarını ölçüyor, empati ve ifade becerilerini geliştiriyoruz. Sanat; düşünen, hisseden ve üreten bireyin kalbinde yer almalı.
Ve sohbet, bir nehir gibi akar biter; ama bıraktığı izler, kıyılarda çiçek açar. Ümit Kalko'nun vizyonu, eğitimde bir devrim fısıldıyor: Sürdürülebilirlik, sadece yeşil panellerle değil, ruhun nefesiyle; fırsat eşitliği, veriye değil, vicdana yaslanarak; küresel vatandaşlık, milli köklerden evrensel kanatlara sıçrayarak doğar. Kırsalın sessiz çığlıklarından dijital tükenmişliğin fırtınasına, sanatın köprüsünden öğretmenin koçluk bahçesine – her tema, bir umut tohumu. Gelecek sene önerdiği 'Eğitimde Umut ve Direnç' gibi, bu sözler de bizi ayağa kaldırır: Zorluklar karşısında, ruh-zihin-beden birleştiğinde, yenilgi diye bir kelime kalmaz.
Kalko'nun mirası, bir çağrı: Birlikte olalım ki, bireysel değil, kolektif bir bahar doğsun. O zaman, her öğrenci bir yıldız, her öğretmen bir fener olur ve eğitim, sonsuz bir gökyüzünde parlar.
Keşfet ile ziyaret ettiğin tüm kategorileri tek akışta gör!
Test
Gündem
Magazin
Video
