Ayşe

Çok uzun zaman önce, 90'ların sonunda kapı komşumuzdu Güllü. O sahnedeki şatafatlı halinden çok uzakta, yirmili yaşlarının başında, Barbie bebek gibi zarif ve narin bir kadındı. Yeni taşındığında, ona yardıma gitmiştim, o imajının aksine ne kadar mütevazı, candan ve samimi olduğunu gördüm. Hatta evinde bir odayı komple peluş oyuncaklara ayırmıştı, bana da bir tanesini hediye etmişti. Mahallede sadece şarkıcı değil, sıcak bir dosttu. Sık sık oturmaya giderdik, kahvaltıya çağırırdı. Ne yazık ki, eşiyle yaşadığı zorlu ve kavgalı bir sürecin ardından mahallemizden taşınmıştı. Güzel komşumuzdun Güllü. Çok üzüldüm, Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun. O mütevazı ve samimi ilk gençlik yılları hep aklımda kalacak.

Ya ben bu platformlara para verip izliyorum, keyfim ne isterse onu izlerim ulusal kanal değil ki ona niye karışıyor

"kimin arabasına binerse onun türküsünü çağırır" diye bir söz vardı. İlber Hoca'dan beklemezdim.