Gökçe Güngör

bir rtc mezunu olarak böyle bir kurumun yönetiliş şeklinden, yapısından her şeyinden utanıyorum, tiksiniyorum hatta. bu kadar mı olur?

İstanbul Ataşehir Kayışdağında yaşıyordum. Bodrum kat, minicik pencereler, banyosu hava almadığı için küf bağlayan, stüdyodan bozma 1+1 evdi. Mutfağı salonla bir zaten, kapının yanı ve o kadar küçük ki ocağı kullanırken tezgah alanım yoktu. Sene başı çıkıp aile evine geçtim. Ben çıkarken kiram 1200dü, 900 ile başlamıştım, tanıdık indirimiydi. çıkınca kaporanın üzerine yatıp iki kira daha istedi. ve evi 4000 den sahibindene koymuştu.

Ertesi gece uyumaya kendimi zorladım ve sabah pencereden giren güneşle uyandım. Salondaydım, ki nasıl indim hatırlamıyorum ve iki kolumda upuzun tırmalama izleri vardı. Sanki biri beni oraya sürüklemişti. O akşam uyuyamadım. 4. gece annem rüyasında ölmüş dedemi gördü anneme evi arındırmasını benim iyi olmadığımı söylemiş. Hemen tüm gün evde dua merasimi yapıldı. Çatlak komşumuz vardı, o da sesleri duyan tek kişiydi Tüm evi adaçayı tütsüsü ile dolaşmıştı o gün. Bir daha olay olmadı, ev arınmış oldu.