Problem woman

Birçok erkeğin öğrenmek için kursiyer olarak başvurduğu, ama zor geldiği için kursun yarısında çoğunun arkasına bakmadan kaçtığı bir mesleğim var. Fakat ne yazık ki sektörün önde gidenleri erkekler. Biz birkaç kadın üretim, makinelerin bakımı ve diğer herşeyi eksiksiz götürürken işten çıkarıldık. Kadınları küçümseyen, başarılarına katlanamayan bir grup var ama bunlar kadınların neleri başarabileceğinden habersizler. Bu tahammülsüzler kadın erkek ayırmamayı er yada geç öğrenecekler. Ama bunu görmeye benim ömrüm yeter mi bilmem.

Şuraya kusan emoji ekleyin lütfen. Son zamanlarda çok lazım oluyor.

Birkaç küçük detay da ben anlatayım. Altı yaşımda babamın ailesiyle yaşardık. Babam şehir dışında çalışıyor. Babaannem herkese birer tabak, annem üç kardeşim ve bana bir tabak yemek verirdi. Varlık içinde açlık nasıl yaşanır bilirim. Halalarım ve çocukları gelince erkenden bir odaya hapsedilirdik. Bir kız çocuğu olduğumuz için kız kardeşim ve ben asla bisiklet sürmeyi öğrenemedik,kendi kıyafetlerimizi kendimiz tercih edemedik,pencereden bakmak da dahil her istediğimiz zaman dışarıdaki hayatı göremedik, üniversite okumamıza izin verilmedi. Evlendik eşlerimiz ve onların birinci ikinci üçüncü dereceden akrabaları tarafından aşağılandık. Belirlenen zamanda çocuk doğuramadığımız için taciz edildik. Çalıştım patronlar iş arkadaşlarımla kahve içerken ben arkada temizlik ve çay kahve servisi yaptım. Hepsini anlatsam üç sezonluk dizi çıkar. Ve kendimi dünyanın en aşağılık yaratığı gibi hissediyorum...