Raziel

Umrumda değil. Karışırsam namerdim. Niye hayatımı hapislerde çürüteyim.

2010 yılından bu yana metrobüs kullanıyorum. Sabah işe gitmek için gelen metrobüslerden o da ayakta kapı önünde gidebilmek için gelen 17'inci otobüse bindiğim oldu. Onda bile itiş kakış kendime zor yer bularak. Hakaret yiyerek utanç verici bir şekilde binebiliyordum. Zaten yer yok bekle bir sonrakine bin diyen yüzlere bakıyordum. İşe yetişmeye çalışıyordum ulan işe. Hiç birisi seçimlerde metrobüs mağduriyetini gündemine bile almıyordu. Şimdi de kalkmışlar ne bu ya herkes sosyal mesafe kuralına uysun lütfen. Be anasını Seddülbahir açıklarında siktimin çocuğu yıllardır balık istifi gibi işe gidip geliyoruz. Alternatif güzergahı götüne sok. Yeni konutlar inşa ederek İstanbul'u daha da yoğun popülasyona sokan sizlersiniz. İnsanları mecburen İstanbul'da çalışmak zorunda bırakan sizlersiniz. Hiç bir önlem alınmıyor. 80 metrekarelik evde göt gibi yaşıyoruz. Birilerinin cebi dolacak diye ufacık, havasız, dört bir tarafında bina olan evlerde götümüzde deprem korkusu ile yaşıyoruz. Ne lan bu?

Valla mecbur kaldığım için çalışmaya gidiyorum. Metrobüsle ile gidiyorum. Evet beş lira gidiş beş lira geliş. Milletin 70 - 80 metrekarelik kiralık evinde annesi, babası, çoluğu çocuğu yok zaten si..ir et. Mecbur kalıp işe gidenlere virüs bulaşırsa onlar da çoluğuna çocuğuna annesine babasına bulaştırırsa vebalini kim ödeyecek. Ayrıca otuz yaşımıza geldik anne babamızla yaşamakta neymiş ki yanına koyayım. Sanki bu ülkede herkes Caliphate. Söylenecek çok şey var da neyse. Ölür kurtuluruz hiç olmazsa.