RNMF Eğitim Danışmanlık Limited Şirketi

Gökçe Cici’nin “Anlat Derdini Marko Paşa’ya” başlıklı yazısı, okuyucunun merakını uyandıran samimi bir anlatıma sahip olsa da tarihsel bilgiler açısından daha titiz bir yaklaşım gerektiriyor. Marko Paşa’nın kişiliği ve halk arasındaki ününe değinilmesi değerli olsa da, deyimin ortaya çıkışı daha güçlü bir sebep-sonuç ilişkisiyle açıklanmalıydı. Bazı ifadeler (“Gelin bakalım!” gibi) yazının genel üslubuyla uyuşmayan yüzeysel bir dil içeriyor. Ayrıca deyimin günümüzde taşıdığı anlam tam olarak derinleştirilmeden bırakılmış; bu da anlatımda eksiklik yaratıyor. Yazının daha detaylı kaynaklara dayanması ve dil kullanımında akademik titizlik göstermesi, içeriğin güvenilirliğini artırabilirdi. Özetle, yazı merak uyandırıcı olsa da tarihî bağlam ve dil açısından daha özenli bir çalışma gerektiriyor.

Mantık Hataları ve Eksikler: Hata (Eksik/Anlatım Belirsizliği): Ancak ona gelen her talebin çözüme ulaşması mümkün değildi. Daha doğru ifade: Ancak kendisine iletilen tüm şikâyet ve dileklerin çözülmesi mümkün olmadığından, halk zamanla Marko Paşa’ya anlatılanların sonuçsuz kalacağına inanmış ve bu söz deyime dönüşmüştür. (Orijinal ifade anlam açısından belirsiz kalmıştı, sebep-sonuç ilişkisi netleştirilerek ifade edilmiştir.) Hata (Anlam Yüzeyselliği): Bu deyim, "Yakınmanı dinleyecek kimse yok" anlamında kullanılmaya başlandı. Daha doğru ve açıklayıcı ifade: Bu deyim zamanla "söylediklerinin dikkate alınmayacağı" veya "şikâyetlerinin karşılıksız kalacağı" durumları anlatmak için kullanılmaya başlanmıştır. (Deyimin anlamı daha geniş ve detaylı şekilde aktarılmalı.)

Hata: Bugün hala biri size 'Git derdini Marko Paşa'ya anlat' diyorsa, anlattığınız şeyin muhatap bulamayacağını ya da boşa konuştuğunuzu ima ediyordur. Doğrusu: Bugün hâlâ biri size "Git derdini Marko Paşa’ya anlat!" diyorsa, aslında size "anlattığın şeyin karşılığı yok" veya "boşa konuşuyorsun" demek istiyordur. (İmla kurallarına uygunluk (hâlâ), tırnak işaretleri düzeltilerek, anlam daha belirgin hale getirildi.)